Surfkamp was gaaf!
Door: sylviainsydney
Blijf op de hoogte en volg Sylvia
12 April 2012 | Australië, Sydney
Hallo!
Met nog steeds een beetje spierpijn, schrijf ik jullie een nieuw verslagje.
Vorige week dinsdag, cheap Tuesday, zijn we nog naar de film geweest: The Best Exotic Marigold Hotel. Een grappige Britse film waar een groep ouderen net met
pensioen, naar India gaan. Normaal hou ik niet zo van Britse humor, maar vooral met deze bekende acteurs viel elke grap op zijn plaats!
Donderdag kregen we een paar paaseieren op school, en vrijdag waren we vrij. Dus had ik met mijn Zweedse vriendin afgesproken die de dag ervoor jarig was geweest. Ik had voor haar een verjaardagskaart in het Zweeds geschreven, en gelukkig begreep ze het:)! Het was lekker zonnig dus konden we nog even aan ons kleurtje werken:D.
Nadat ik ook nog een chocolade konijn van mijn gastmoeder had gekregen, nam ik wat later in de middag de bus richting Bondi Junction, waar ik samen met mijn Japanse vriendin op weg ging naar de stad, waar ons busje stond te wachten. Met enthousiaste bestuurders, gingen we op weg naar 7 Mile Beach, ongeveer 2 uur van Sydney. Wat later in de avond kwamen we aan, en na een introductie gingen we maar naar bed, want ontbijt was de volgende ochtend al om 7 uur.
We sliepen in hutjes, met z’n zessen. Ik sliep bovenop het stapelbed, en kon de harde houten planken onder me zeer goed voelen..
Maar door mijn slaapmasker en oordopjes werd ik om 6.30 nog wel redelijk fit wakker:). 7 uur hadden we ontbijt, en niet lang daarna kregen we onze wetsuits. Dit zijn hele strakke pakken, die je over je bikini aan moet doen. Ze hebben lange mouwen en ze bedekken ook je benen. Dit zorgt ervoor dat je het niet koud hebt in de zee.
Rond 8 uur gingen we naar het strand, waar we onze surfboard kregen. Omdat we nog beginners zijn, kregen we een extra lange, met schuim aan de bovenkant. Normaal zijn de surfboards van best hard materiaal, en dat schuim zorgt ervoor dat we onszelf niet pijn zouden doen. En omdat ze best groot zijn, zijn ze ook best zwaar:) En dan moet je ze zelf dragen, en je mag ze helaas niet slepen…
Op het strand gingen ze ons eerst leren om te balanceren op het surfboard: de eerste stap voor het opstaan. Maar eerst gingen we op het strand even droogzwemmen. Dus moesten we onze board in het zand tekenen, en onze oefeningen hierop doen. Voordat we in het water gingen, werd er nog een gekke foto met je coaches gemaakt.
De eerste keer in het water was enorm wennen. Je hebt een touw aan je voet, dan ook vastzit aan je board zodat je hem niet kwijtraakt, en daarnaast moet je het board steeds verder de zee insleuren, tegen alle golven in. Daarna was het een kwestie van je balans vinden op het board. Dat vond ik in het begin echt heel lastig. Zeker als er steeds een golf op je botst, en je weer terug naar je plek moet lopen. Toen werden we weer op het strand geroepen. Tijd om de techniek van het staan te leren! Nadat we de informatie hadden opgenomen, moest we weer eventjes droogzwemmen. Dat was natuurlijk lekker makkelijk:). In de zee was het nog even moeilijk, maar het lukte me 1 keertje om te staan! Ohh ik was helemaal blij:).
Toen was het lunchtijd! We hadden allemaal enorm honger, dus iedereen zat te enorm te schransen:). Nadat we onze buikjes hadden gevuld, konden we onze natte wetsuits (niet echt fijn) weer aandoen en het weer eens proberen. Maar dat ging een stuk lastiger. Iedereen had er moeite mee, omdat het volle maan was. En dat zorgt voor grote oncontroleerbare golven (omdat ze elkaar aantrekken). Daarom is het enorm moeilijk voor beginners om in deze omstandigheden te surfen.
’s Avonds hadden we een lekkere BBQ. Helemaal schoon zaten we weer aan de houten tafels onze maaltijd te eten. Iedereen was helemaal kapot, en we voelden onze spieren al!
De volgende dag was het een natte bikini, maar een droog wetsuit:). Ik was een oma, elke beweging voelde ik en deed enorm pijn :D. Maar dat weerhield ons niet om de zee weer in te gaan! Omdat het de laatste dag was, gingen we nog een paar foto’s met onze surfboards maken. Er was een soort fotograaf op het strand, die ook foto’s van je maakte in de zee. Met wat hulp van de leraren, heb ik nog twee leuke foto’s op mijn surfboard!
Al snel kom je erachter dat surfen best een gevaarlijke sport is, op welk niveau dan ook. Zo werd ons duidelijk gemaakt om nooit het touw tussen je voet en board te pakken: de zee is zo sterk dat het je vingers eraf kan snijden (is eerder op het kamp gebeurd). Er was een jongen in de groep die best goed was, dus kreeg hij een board voor gevorderde (kleiner en harder). Maar in de zee botste het board tegen zijn hoofd, en zijn hele gezicht zat onder het bloed! Gelukkig konden ze hem snel naar het kamp brengen waar ze zijn wond werd gehecht.
Die middag hadden we een theoretische les. Ons werd verteld waar we het beste konden gaan surfen, welk surfboard het beste bij ons past enz. Het duurde maar een half uurtje, maar er was iemand in slaap gevallen! Hihi :).
Niet veel later kregen we nog een leuk T-shirt en petje, en toen gingen we weer terug naar Sydney! Nadat ik de bus had genomen naar mijn buurtje, moest ik nog een berg oplopen. Jezus, toen voelde ik echt alles, ik had zelfs spierpijn in mijn tenen!
Gelukkig hadden we maandag nog even om te relaxen. Het was heel gaaf om op surfkamp te gaan, je leert nieuwe mensen kennen en een nieuwe sport. Ik weet niet of ik in mijn eentje nog een keertje ga surfen, ben denk ik nog te onervaren om zonder instructeur de zee in te gaan.
Volgende week hebben we al onze Mock examen. Dat is een soort proefexamen, dan ga je in twee dagen het hele examen maken. Dat gaat best zwaar worden, omdat het gehele examen ongeveer 6 uur duurt (je hebt veel verschillende onderdelen) maar gelukkig doen we het in twee dagen, alhoewel het in het echt maar 1 dag is… Ben benieuwd wat eruit komt. Sommige onderdelen als luisteren en schrijven vind ik redelijk makkelijk, maar teksten aanvullen met verschillende woorden gaat wat moeizamer.
Vandaag was het 17 graden, de eerste dag dat ik lange mouwen en een lange broek aan had! Ohh het is zo koud ineens! Zag gister zelfs iemand met een muts lopen… Maar ik moet me wel wat warmer kleden, ik ben een beetje verkouden…
Bij jullie wordt het nu alleen maar beter:)…
Tot snel,
Dikke kus.
Met nog steeds een beetje spierpijn, schrijf ik jullie een nieuw verslagje.
Vorige week dinsdag, cheap Tuesday, zijn we nog naar de film geweest: The Best Exotic Marigold Hotel. Een grappige Britse film waar een groep ouderen net met
pensioen, naar India gaan. Normaal hou ik niet zo van Britse humor, maar vooral met deze bekende acteurs viel elke grap op zijn plaats!
Donderdag kregen we een paar paaseieren op school, en vrijdag waren we vrij. Dus had ik met mijn Zweedse vriendin afgesproken die de dag ervoor jarig was geweest. Ik had voor haar een verjaardagskaart in het Zweeds geschreven, en gelukkig begreep ze het:)! Het was lekker zonnig dus konden we nog even aan ons kleurtje werken:D.
Nadat ik ook nog een chocolade konijn van mijn gastmoeder had gekregen, nam ik wat later in de middag de bus richting Bondi Junction, waar ik samen met mijn Japanse vriendin op weg ging naar de stad, waar ons busje stond te wachten. Met enthousiaste bestuurders, gingen we op weg naar 7 Mile Beach, ongeveer 2 uur van Sydney. Wat later in de avond kwamen we aan, en na een introductie gingen we maar naar bed, want ontbijt was de volgende ochtend al om 7 uur.
We sliepen in hutjes, met z’n zessen. Ik sliep bovenop het stapelbed, en kon de harde houten planken onder me zeer goed voelen..
Maar door mijn slaapmasker en oordopjes werd ik om 6.30 nog wel redelijk fit wakker:). 7 uur hadden we ontbijt, en niet lang daarna kregen we onze wetsuits. Dit zijn hele strakke pakken, die je over je bikini aan moet doen. Ze hebben lange mouwen en ze bedekken ook je benen. Dit zorgt ervoor dat je het niet koud hebt in de zee.
Rond 8 uur gingen we naar het strand, waar we onze surfboard kregen. Omdat we nog beginners zijn, kregen we een extra lange, met schuim aan de bovenkant. Normaal zijn de surfboards van best hard materiaal, en dat schuim zorgt ervoor dat we onszelf niet pijn zouden doen. En omdat ze best groot zijn, zijn ze ook best zwaar:) En dan moet je ze zelf dragen, en je mag ze helaas niet slepen…
Op het strand gingen ze ons eerst leren om te balanceren op het surfboard: de eerste stap voor het opstaan. Maar eerst gingen we op het strand even droogzwemmen. Dus moesten we onze board in het zand tekenen, en onze oefeningen hierop doen. Voordat we in het water gingen, werd er nog een gekke foto met je coaches gemaakt.
De eerste keer in het water was enorm wennen. Je hebt een touw aan je voet, dan ook vastzit aan je board zodat je hem niet kwijtraakt, en daarnaast moet je het board steeds verder de zee insleuren, tegen alle golven in. Daarna was het een kwestie van je balans vinden op het board. Dat vond ik in het begin echt heel lastig. Zeker als er steeds een golf op je botst, en je weer terug naar je plek moet lopen. Toen werden we weer op het strand geroepen. Tijd om de techniek van het staan te leren! Nadat we de informatie hadden opgenomen, moest we weer eventjes droogzwemmen. Dat was natuurlijk lekker makkelijk:). In de zee was het nog even moeilijk, maar het lukte me 1 keertje om te staan! Ohh ik was helemaal blij:).
Toen was het lunchtijd! We hadden allemaal enorm honger, dus iedereen zat te enorm te schransen:). Nadat we onze buikjes hadden gevuld, konden we onze natte wetsuits (niet echt fijn) weer aandoen en het weer eens proberen. Maar dat ging een stuk lastiger. Iedereen had er moeite mee, omdat het volle maan was. En dat zorgt voor grote oncontroleerbare golven (omdat ze elkaar aantrekken). Daarom is het enorm moeilijk voor beginners om in deze omstandigheden te surfen.
’s Avonds hadden we een lekkere BBQ. Helemaal schoon zaten we weer aan de houten tafels onze maaltijd te eten. Iedereen was helemaal kapot, en we voelden onze spieren al!
De volgende dag was het een natte bikini, maar een droog wetsuit:). Ik was een oma, elke beweging voelde ik en deed enorm pijn :D. Maar dat weerhield ons niet om de zee weer in te gaan! Omdat het de laatste dag was, gingen we nog een paar foto’s met onze surfboards maken. Er was een soort fotograaf op het strand, die ook foto’s van je maakte in de zee. Met wat hulp van de leraren, heb ik nog twee leuke foto’s op mijn surfboard!
Al snel kom je erachter dat surfen best een gevaarlijke sport is, op welk niveau dan ook. Zo werd ons duidelijk gemaakt om nooit het touw tussen je voet en board te pakken: de zee is zo sterk dat het je vingers eraf kan snijden (is eerder op het kamp gebeurd). Er was een jongen in de groep die best goed was, dus kreeg hij een board voor gevorderde (kleiner en harder). Maar in de zee botste het board tegen zijn hoofd, en zijn hele gezicht zat onder het bloed! Gelukkig konden ze hem snel naar het kamp brengen waar ze zijn wond werd gehecht.
Die middag hadden we een theoretische les. Ons werd verteld waar we het beste konden gaan surfen, welk surfboard het beste bij ons past enz. Het duurde maar een half uurtje, maar er was iemand in slaap gevallen! Hihi :).
Niet veel later kregen we nog een leuk T-shirt en petje, en toen gingen we weer terug naar Sydney! Nadat ik de bus had genomen naar mijn buurtje, moest ik nog een berg oplopen. Jezus, toen voelde ik echt alles, ik had zelfs spierpijn in mijn tenen!
Gelukkig hadden we maandag nog even om te relaxen. Het was heel gaaf om op surfkamp te gaan, je leert nieuwe mensen kennen en een nieuwe sport. Ik weet niet of ik in mijn eentje nog een keertje ga surfen, ben denk ik nog te onervaren om zonder instructeur de zee in te gaan.
Volgende week hebben we al onze Mock examen. Dat is een soort proefexamen, dan ga je in twee dagen het hele examen maken. Dat gaat best zwaar worden, omdat het gehele examen ongeveer 6 uur duurt (je hebt veel verschillende onderdelen) maar gelukkig doen we het in twee dagen, alhoewel het in het echt maar 1 dag is… Ben benieuwd wat eruit komt. Sommige onderdelen als luisteren en schrijven vind ik redelijk makkelijk, maar teksten aanvullen met verschillende woorden gaat wat moeizamer.
Vandaag was het 17 graden, de eerste dag dat ik lange mouwen en een lange broek aan had! Ohh het is zo koud ineens! Zag gister zelfs iemand met een muts lopen… Maar ik moet me wel wat warmer kleden, ik ben een beetje verkouden…
Bij jullie wordt het nu alleen maar beter:)…
Tot snel,
Dikke kus.
-
12 April 2012 - 11:31
Astrid:
Whoooow blits hoor!!!! -
12 April 2012 - 12:52
Hein:
hoezo pijn in (aan) je tenen? heb je dan lange tenen? liefs van ons -
12 April 2012 - 17:03
Wies:
He Sylvia, je hebt het weer super gehad.gr je krijgt nog een mailtje van me -
17 April 2012 - 15:40
The Nasty Neighbours:
We hoeven je niet toe te wensen dat het je goed gaat, want het gaat je al goed. En dan die mooie, lekker makende reacties uit het schitterende New York, en dan wij uit Hatert, of liever geschreven; hatert. Wij komen heel veel te kort en zijn kei of kij jalours.Wij willen ook wat ! Ook zo van die dingen die jij doet. Maar gelukkig gloort er aan de horizon je thuiskomst en dat vinden we niet alleen vanwege de jalousie, heel erg fijn.
René en Lydia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
