Het laatste verslagje uit Australie

Hee lieve mensen,


Dit is dan mijn allerlaatste verslagje uit Australie!


De weekend voor het examen zijn we naar de film 'What to expect when you are expecting'. Dit was echt een hele grappige film over zwangerschap, zeker een aanrader;). Zaterdag zijn we dan nog eventjes naar de Winery gegaan, een bar met allemaal versierde kroonluchters. Dat zag er heel mooi uit en het was ook heel erg knus.


Tot afgelopen donderdag heb ik dan veel zitten studeren in de bibliotheek in de stad. Hij lag gelukkig heel centraal, maar was best klein en modern. Woensdag heb ik helemaal niks gedaan en gewoon lekker een relax dag gehouden.


Donderdag was het dan zover! Zenuwachtig als altijd nam ik rond 7.30 de bus naar Centraal station. Hier wachtte ik op een vriendinnetje, en samen gingen we naar de plaats van bestemming. Het eerste deel was lezen (1,5 uur). Nog snel een banaantje eten, en toen moesten we ons aanmelden. Nadat we onze paspoort hadden laten zien, kregen we een sticker en moesten we op de aangewezen plaats gaan zitten. Dat was allemaal erg officieel. Lezen ging opzich wel redelijk, behalve het eerste deel. Daarbij moet je een tekst met gaten opvullen. Je krijgt multiple choice antwoorden, maar alle antwoorden (de woorden) betekenen hetzelfde. Je moet dus precies weten welk soort woord je bij een bepaalde situatie/betekenis hoort.


Toen moesten we 2 uur lang gaan schrijven. Elke keer als er weer een nieuw deel was moesten we ons opnieuw aanmelden met onze paspoort. Maar dat was eigenlijk een beetje onnodig omdat we met heel weinig mensen waren. Het was alleen onze klas en 2 andere mensen. CAE bijvoorbeeld, een niveau lager, die lokalen zitten altijd bomvol omdat er rond de 100 personen dan examen doen. Als eerst was de opdracht om een essay te schrijven over de relatie tussen studeren en werken. Ik was wel blij dat het een essay was want daar ben ik best wel goed in. Bij de 2e opdracht kon je kiezen tussen een brief, artikel of een voorstel. Ik had het liefst een brief geschreven, maar het onderwerp sprak me niet aan. Dus koos ik om een voorstel (proposal) te schrijven. Hierbij moest ik 3 voorwerpen bedenken die het leven in de eerste jaren van deze eeuw het beste reflecteren (het was bedoelt voor een tentoonstelling in een museum). Dus koos ik voor het commericiele vliegtuig, een mobiel en een computer. Toen moest ik uitleggen waarom ze deze voorwerpen het beste kunnen presenteren.


Na het schrijven hadden we lunch pauze. Gelukkig had ik mijn eigen eten meegenomen, want we hadden niet zo heel veel tijd. We konden niet eens naar buiten. Het derde deel was 1,5 uur Use of English. Dit heb ik altijd al een moeilijk deel gevonden dus daarom ging het mwah. Maar dat had ik wel gedacht, dus daarom vind ik het niet zo erg. Zelfs de nerdjes vonden het moeilijk;). En als laatste deel hadden we luisteren. Dit vind ik altijd wel makkelijk, maar na zo'n lange dag zakt je concentratie toch wel weg. Maar gelukkig ging het wel goed. Alleen de laatste opdracht was best lastig. Hierbij hoor je een discussie tussen twee personen. Dan heb je stellingen voor je en moet je schrijven wie het ermee eens is, of dat ze het beide er mee eens zijn. Deze personen hadden een Iersch of Schots accent wat altijd best moeilijk is om te verstaan;).

Rond kwart voor 5 waren we dan eindelijk klaar! We waren allemaal helemaal uitgeput. Het was weer donker toen we buiten waren;). Die avond gingen gezellig allemaal uiteten bij bar 100. Hier hadden ze echt hele lekker pizza's met zo'n zachte korst:D. Dat was ook meteen de laatste avond van Charelle, die nu waarschijnlijk al in Nederland is aangekomen.


Gister heb ik dan voor het grootste deel gepakt, en ben ik nog even door de Botanical Garden gelopen, en even bij het Opera house gezeten. Omdat een klasgenootje jarig was, gingen we weer uit eten (mijn lerares was ook uitgenodigd). Maar hij had voor ons een menu samengesteld dat we gratis kregen! Heel aardig, want het was een heerlijke 3-gangen menu. Als voorgerecht kregen we 3 verschillende dingen dat we konden delen: mosselen, calamares en een soort groente bal. Heel lekker! Als hoofdgerecht koos ik een steak met aardappeltjes. En als nagerecht was er een chocolade mouse echt mege mega lekker!!

Helaas moesten we die avond ook afscheid nemen, omdat de rest van mijn klasgenootjes nu al in het vliegtuig zitten:(. Dat was eigenlijk best wel droevig omdat het lang duurt voordat we elkaar weer zien, en we hebben de afgelopen tijd echt een band opgebouwd. Je ziet elkaar namelijk bijna elke dag, doordeweeks en in het weekend.


Vandaag is mijn laatste dag hier, morgen vertrek ik. Helaas regent het nu, dus ik ben een beetje beperkt in mijn doen. Om 14.00 (tijd in Sydney, 6.00 Nederland) vlieg ik naar Kuala Lumpur, waar ik 3 uur moet wachten op mijn vlucht naar Amsterdam. Maandagochtend rond 6.00 land ik dan. Dus ik ben precies 24 uur onderweg!


De afgelopen tijd, netzoals in Frankrijk, het ik een paar speciafieke dingen van Australie verzamelt:


- Men rijdt hier links en in het begin moest ik daar heel erg aan wennen. Het viel me ook op dat de deurknoppen hier aan de andere kant zitten;).

- Australie is nog steeds een kolonie van Engeland. Heel veel straten zijn daar bijvoorbeeld ook naar vernoemt. Je hebt hier Elizabeth street, George street, William street ect. Daarnaast hebben we hier Hyde park. De klok van Centraal station hebben ze zelfs proberen te laten lijken op die van de Big Ben. De gestalte is opzich wel vergelijkbaar maar de klok zelf niet. Gelukkig is het toch een hele andere stad dan London:).

- Kinderen gaan hier in uniform naar gescheiden scholen. Je ziet ze vaak in de bus. Bushaltes hebben hier trouwens geen naam, dus in het begin was het wel eventjes moeilijk om mijn weg te vinden. Meisje hebben strikjes in hun haar met een blouse en een rokje. Daarnaast witte sokken in zwarte schoenen! Jongens lopen met een colbertje en hebben ook hele mooie witte sokken in lelijke zwarte schoenen. Leraressen moeten hun schouders en knieeen bedekt hebben.

- Zoals iedereen weet zijn Australiers heel vriendelijk. Ze bedanken de buschauffeur (iets wat ik ook doe;)), en in winkels spreken ze je aan met 'darling' of 'sweety' (ik weet niet of dat wel zo gemeent is;)).

- De zon hier is de gevaarlijkste dan ergens anders op de wereld. Omdat hier een gat in de ozonlaag is verbrand je bijvoorbeeld heel snel. Australie is dat ook het land met de meeste mensen die huidkanker hebben.

- Australiers zijn enorm milieu bewust, omdat ze ook heel veel slechte stoffen uitlaten. Mensen nemen bijvoorbeeld hun eigen tas mee als ze boodschappen doen, dat bespaart de plastic zakjes.

- Als mensen hier verhuizen, en bepaalde dingen niet mee willen nemen zetten ze die spullen buiten. Degene die het wil hebben kan het dus gewoon zo pakken. Als je op straat loopt zie je soms hele meubelstukken liggen.

- In de zomer hebben ze hier een watertekort. Dus je mag bijvoorbeeld niet langer douchen dan 5 minuten. Vorig jaar was het best erg. Als je de douche aanzet moet je het water altijd even opwarmen, dus om overige water niet te verspillen deden ze een bak onder de douch totdat het water warm is, en dan kon je dat weer gebruiken

- Australie zit met een enorm gokprobleem. Heel veel zijn hieraan verslaafd. Overal waar je naartoe gaat heb je wel de mogelijkheid om te gokken.

- Australie is het enig land in de hele wereld die als het moet zelfvoorzienend kan zijn.

- De nationale boom is the Gumtree. Hiervan wordt eucalyptus gemaakt. Vooral in de zomer zijn dit best gevaarlijke bomen omdat ze heel snel vuur kunnen opvangen en als er een bos van deze bomen staat dan is het binnen no time uitgebrand.

- Australie vind ik toch best minder ontwikkeld dan ik dacht. Ik denk dat het komt omdat het zo'n groot land is. Ik denk dat Melbourne en Sydney toch de grootste steden zijn, en vooral in centraal Australie is gewoon helemaal niks behalve woestijn. In mijn buurtje zie je ook dat de kabels boven ipv onder de grond zijn. Daarnaast heeft niet elk huishouden internet. Maar in de stad zie je dit natuurlijk niet.


Op dit moment weet ik eigenlijk ook niet of ik beter in Nederlands of Engels ben:). Ik ga de komende tijd wel Engelse boeken blijven lezen, zodat ik het een beetje bij kan houden.


Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie steun, kaartjes en mailtjes die ik heb gekregen. Dit is een ervaring die ik nooit meer zal vergeten! Ik weet zeker dat ik hier terug ga komen, want het is mijn tweede thuis geworden:)


Tot snel!!


Dikke kus Sylvia.